Gepubliceerd: 22-12-16
Op donderdag 8 december waren we welkom voor een kringbijeenkomst in de nieuwe gebouwen van Thales in Hengelo. We beginnen in de Van Gogh zaal van het Shared Facility Centre.
Dit gebouw is vrij toegankelijk en heeft onder andere restauratie voorzieningen die ook voor anderen toegankelijk zijn. Bedrijven uit de omgeving maken hier ook gebruik van. Het terrein van Thales heeft de laatste jaren flinke veranderingen ondergaan. Thales heeft zichzelf teruggetrokken van de Haaksbergerstraat naar verderop op het terrein. Op de plek waar de vroegere directietoren en het eerste gebouw uit 1948 stonden staat inmiddels de nieuwe fabriek van HP Valves die eerder in Oldenzaal gevestigd was.
Na de opening van de dagvoorzitter Johan Zemansky wordt door Michiel van der Korst, Director Quality van Thales uitleg gegeven over de internationale structuur van het Thales concern en de onderdelen in Nederland. Thales is actief op meerdere markten, onder andere van defensie tot e-ticketing (NS) en van luchtverkeersleiding tot spoorwegbeveiliging.
Martin Den Otter, Process Authority, heeft aansluitend uitleg gegeven over hoe risk management is geïntegreerd in het Thales management systeem Chorus. Het Chorus systeem is in het gehele concern geïmplementeerd. Dat betekend dat processen bij alle vestigingen in principe op de zelfde manier worden uitgevoerd. Dat bevordert de internationale uitwisseling van functies. De toegankelijkheid van het Chorus systeem is erg goed en leidt de gebruikers naar procedures en templates op uitvoeringsniveau. Chorus is zo geordend dat het voor alle functies specifiek is ingericht. Men hoeft dus niet te zoeken, maar kan binnen het eigen werkgebied alles vinden wat nodig is om de taak en functie uit te voeren. Martin liep met ons door alle hoofdprocessen binnen Chorus en liet daarbij steeds zien op welke wijze en in welke mate risico gericht werken daarin wordt geadresseerd. Het risk management is ingericht in een jaarlijkse cyclus en de rapportages lopen bottom-up. Op die manier worden alle risico’s in kaart gebracht en natuurlijk ook gemitigeerd.
Na de presentaties zijn de aanwezigen in groepen verdeeld om door de fabriek rond te worden geleid. Op verschillende plekken is uitleg gegeven over de werkzaamheden die daar worden uitgevoerd. Zo zijn we langs plaatsen geleid waar onderdelen van toeleveranciers en andere componenten afzonderlijk kunnen worden nagemeten. Omdat aan sommige onderdelen bijzonder hoge eisen worden gesteld is hier ook zeer nauwkeurige en daardoor dure meetapparatuur nodig. Hoewel Thales zelf bijna geen componenten meer maakt willen ze wel in staat blijven deze delen te kunnen meten en controleren.
Verder in het bedrijf worden subsystemen zoals de antennes van systemen als VARIANT, SCOUT, NS100, en de nieuwe SMART-L EWC geassembleerd en in bedrijf gesteld.
Aan de hand van verschillende systemen werd een en ander uitgelegd over de werking van radar. Zo zijn er systemen die een sterke korte radiogolf uitzenden. Als deze puls botst tegen bijvoorbeeld een vliegtuig wordt deze teruggekaatst naar de radar antenne. Door de tijd tussen uitzenden en ontvangen te meten kan de afstand worden bepaald, de hoekverdraaiing van de antenne geeft de richting aan. Omdat het vliegtuig zelf beweegt verandert de radio frequentie van de gereflecteerde puls op de zelfde manier waarop het belgeluid van een spoorwegovergang veranderd (dopplereffect). Zo’n radar wordt daarom dan ook Puls-Doppler radar genoemd.
Andere radars als de SCOUT zenden continu een radiosignaal uit. Dit signaal wordt ook gereflecteerd door doelen als vliegtuigen. Door informatie toe te voegen aan het radiosignaal kan berekend worden hoeveel tijd verstreken is tussen het uitzenden van de informatie en het ontvangen. Op die manier kan de afstand berekend worden. Informatie over de snelheid kan ook hier met het Dopplereffect afgeleid worden. Omdat de hoeveelheid piek-energie heel laag is, is dit type RADAR moeilijk te ontdekken. Dit principe heet FMCW (Frequency Modulated Continuous Wave). Deze systemen worden beide Primary RADAR systemen genoemd.
Er zijn ook Secondary RADAR systemen. Deze systemen sturen een signaal naar vliegtuigen die daar op moeten reageren. Militaire vliegtuigen sturen een code terug met identificatie waardoor gezien kan worden dat het een eigen of een vijandelijk toestel is. Burger vliegtuigen sturen op vergelijkbare manier informatie naar de RADAR systemen van de luchtverkeersleiding. Ze geven informatie door zoals vlieghoogte en vluchtnummer. Vlieghoogte is belangrijk omdat de verkeersleiding moet controleren dat de vliegtuigen elkaar niet op dezelfde hoogte “tegenkomen” want de hoogtemeting van Primary RADAR is namelijk niet nauwkeurig genoeg om de juiste hoogte te meten.
Buiten aangekomen hadden we zicht op een hoog gebouw, daar worden op geplaatst zodat het stralingspatroon gemeten kan worden. Daarvoor worden meetantennes gebruikt die verderop op de lokale veevoerfabriek staan. Het hekwerk dat halverwege tussen de torens staat is geen historisch verdedigingswerk maar moet voorkomen dat radiogolven op de grond weerkaatsen en de meting verstoren. Het hoge gebouw zal op termijn gesloopt worden, de antennemetingen moeten dan elders uitgevoerd worden, In Den Helder is een testsite waar gemeten kan worden. Even later hebben we nog gekeken naar het dak van een van de gebouwen waar een van de succesvolste producten van Thales, de Goalkeeper stond. Dit radarsysteem kan doelen opsporen, volgen en uiteindelijk uitschakelen. Dat gaat met 7-loops Gatling kanon dat (kortdurend) 4200 schoten per minuut kan afvuren.
Weer binnen hebben we nog gekeken in de testruimte voor antennes (CATR of Compact Antenna Test Range). Ook hier worden de stralingspatronen van kleine en middelgrote antennes gemeten. Omdat ongewenste reflecties van radiogolven onderdrukt moeten worden, zijn de wanden bekleed met piramidevormige punten die de radiogolven absorberen. Door dat ook hoorbaar geluid wordt geabsorbeerd kreeg men daarbinnen een beklemmend gevoel. Vanwege giftige dampen die vrijkomen bij de verbranding van de absorberende delen wordt bij brand de hal hermetisch afgesloten en gevuld met onbrandbaar gas. Als het brandalarm afgaat is het dus zaak te maken dat je buiten komt.
Na de rondleiding kwamen we weer in de Van Gogh zaal waar nog ruimte was voor vragen. Na het uitreiken van de traditionele hersenbreker aan de gastheer en de afsluiting door de dagvoorzitter was het tijd om na te praten en van een drankje te genieten.
