Gepubliceerd: 15-09-16
Op 14 september vond de 46e Algemene Ledenvergadering van de Kwaliteitskring Twente plaats. Hiervoor was deze keer voor een prachtige locatie gekozen, de Oude Usselerschool in Enschede.
Na de ontvangst met een kopje koffie werd door de leden plaatsgenomen in de zaal. De agenda en te bespreken stukken waren vooraf aan iedereen toegestuurd waardoor het programma van de vergadering zoals altijd vlot kon verlopen.
Als eerste stond onze voorzitter Henk Jan Wegman stil bij het overlijden van drie van onze actieve leden in het afgelopen jaar. We zullen André Runneboom, Dick Nierop en erelid Gerrit Smeitink missen bij onze activiteiten.
Bij de terugblik op het afgelopen jaar met als jaarthema “Kwaliteit is leren en delen” kunnen we onder andere terugkijken op een vol en boeiend programma van bedrijfsbezoeken, de collegetour naar Krone, de succesvolle lancering van de ronde tafels die steeds weer zijn volgeboekt, het verzorgen van aantal trainingen, het jaarlijkse themanummer en de herintroductie van de digitale nieuwsbrief.
Naast de gebruikelijke activiteiten zal het komend jaar aandacht worden besteed aan de website. Een ander punt van aandacht is de promotie van de KKT en het op peil houden van het aantal leden.
Een volledig verslag van de vergadering zal door onze secretaris worden opgesteld.
Na de vergadering was het tijd voor een drankje en een smakelijk buffet. Aangezien het prachtig zomerweer was konden we hiervan heerlijk buiten genieten.
Voor het komende jaar is het actuele thema gekozen van “Risico gestuurd Kwaliteitsmanagement”. Om hiermee een vliegende start te maken heeft het bestuur Dr. ir. Martin Th. van Staveren MBA, kerndocent Risicomanagement aan de Universiteit Twente bereid gevonden om een lezing te verzorgen over dit onderwerp.
Tijdens een boeiend betoog schetste Martin van Staveren als eerste een viertal trends waar we allemaal mee te maken hebben. Hierbij kwamen onder andere de term VUCA (volatility, uncertainty, complexity, ambiguity) en de wet van Moore (exponentieel verloop van verandering) voorbij. Als gevolg hiervan is onze wereld heel complex geworden in de zin dat oorzaak en gevolg vaak niet meer logisch te verklaren zijn en er veel onzekerheden zijn ontstaan. Tegelijkertijd dwingt dit ons om mee te veranderen. “Je moet veranderen om te behouden wat je hebt”. Ook noemde hij de risico paradox: enerzijds de grote noodzaak van risicomanagement en anderzijds de praktijk dat hier in veel bedrijven met een grote boog omheen gelopen wordt.
De oplossing hiervoor is niet makkelijk maar wel is duidelijk dat deze moet worden gezocht in diversiteit, flexibiliteit en goede communicatie waarbij een goed begrip van de terminologie en invloed factoren rondom risico’s erg belangrijk is.
Risico gestuurd werken is niet het toepassen van een methode, maar kan beter worden gevat in zes risico processtappen waarbij de mens centraal staat:
1. Doelen bepalen
2. Risico’s inventariseren
3. Risico’s classificeren
4. Maatregelen selecteren en uitvoeren
5. Maatregelen evalueren en eventueel aanvullen en/of doelen bijstellen
6. Informatie overdragen
Deze stappen kunnen uitstekend worden ingepast in de bekende PDCA cirkel en kunnen daarmee naadloos opgaan in de dagelijkse werkzaamheden van eenieder in de organisatie, zoals een suikerklontje in de koffie.
Bij risicogericht werken moet rekening worden gehouden met verschillende percepties van mensen, en verschillende risicopercepties in verschillende situaties. Ook hebben we allemaal last van diverse vormen van bias waarbij we de werkelijkheid vervormen. Bijvoorbeeld: “ik zag ineens overal zwangere vrouwen toen mijn vrouw in verwachting was, nu zie ik ze eigenlijk nooit meer”. Naast het onderkennen en begrijpen van deze percepties kan dit het beste worden ondervangen door bewust diversiteit aan te brengen in het bedrijf of team en vervolgens goed naar elkaar te luisteren.
Om van risicomanagement naar werkelijk risico gestuurd werken te komen is een andere balans nodig. In zijn lezing schetste Martin van Staveren hiervoor als handvat om effectiever om te kunnen gaan met risico’s een aantal accentverschillen zoals methode versus doelen, onteigenen versus eigenaarschap en volledig willen zijn versus durven kiezen.
Tot slot ging hij in op de noodzaak van de implementatie van het risico gestuurd werken en schetste hij de 7 habits die een goede risicoleider zou moeten hebben.
Ondanks de geschetste complexiteit, gedwongen verandering en onzekerheid was het toch vooral een optimistisch verhaal over de veerkracht van de mens. Dat het verhaal zeer boeiend was mocht blijken uit de vele vragen uit de zaal en het feit dat niemand het erg vond dat het een beetje uitliep.
Na een welgemeend applaus overhandigde Henk Jan Wegman een attentie aan Martin van Staveren en mochten de aanwezigen allemaal een exemplaar van zijn boek mee naar huis nemen.
U kunt de presentatie van Martin van Staveren downloaden door hier te klikken.
